De geschiedenis van Israël vanaf de tijd van het jaar. A.D. 70 tot heden toe.
Geen een van de bezetters had enige liefde voor het Land Israël.
(1). A.D. 70-325. De Romeinse periode.
Gedurende de tijd dat de Here Jezus op aarde was werd Israël overheerst door de ijzeren vuist van Rome. Het was in het jaar 70 dat Jeruzalem en de tempel zijn verwoest. Dit gebeurde onder leiding van Titus en het begon tijdens het Pesach feest. Jeruzalem was vol met pelgrims en het was een bitter gevecht. Het Joodse volk gooide kokende olie op de soldaten vanaf de stadsmuren en de Romeinen kruisigden dagelijks honderden gevangenen in het aanzien van allen!
Er ontstond een vreselijke hongersnood en de stad viel op acht september.
Matt. 24: 1,2. De Here Jezus had dit geprofeteerd. Er ging een gerucht, dat er goud en zilver tussen de stenen van de tempel was. De soldaten keerden iedere steen onderste boven. Om dit gebeuren te herinneren liet Titus een munt slaan met een rouwende vrouw in ketenen onder een palmboom. Na de vernietiging van Jeruzalem vluchtten bijna duizend Joodse mensen naar de burcht Masada bij de dode zee. Hun leider was Eleazer ben Yair. Hij beval de mensen om zelfmoord te plegen toen het de Romeinen lukte om hen te overwinnen. In het jaar A.D. 130 maakte de keizer Hadrian plannen om Jeruzalem te herbouwen.
Hij bouwde een tempel ter ere van Jupiter, op de plaats waar eens de tempel van Salomo had gestaan. Dit was vreselijk voor het Joodse volk en zij kwamen in opstand. Bar Kochba (Zoon van de ster) leidde de opstand. Hij zei dat hij vervulling van de profetie van Bileam was (Num.24:17-19). De bekendste rabbijn die Akiva heette accepteerde Bar Kochba als de Messias van Israël.
Als iemand mee deed aan deze opstand werd er een vinger afgehakt als teken van trouw. De opstand eindigde in een bloedbad en Akiva werd levend gevild. Stervend riep hij uit: Hoor oh Israël, de Heere onze God is één God (Deut.6:4). Dit was de laatste opstand tot 14 mei 1948. Jeruzalem werd Aelia Capitolina genoemd en Tiberius werd het nieuwe centrum van het Rabbijnse Jodendom.
(2). A.D. 325-614. De Bizantijnse periode.
Constantinopel of Byzantium werd de hoofdstad van het Oosterse gedeelte van het Romeinse rijk. Tot 325.A.D. werden de gelovigen in de Here Jezus vervolgd. Ze kwamen in eenheid (Gal.3:26-29) bij elkaar als Zijn levende stenen.
De charme van de Gemeente (We hebben Jezus gemeen) is dat iedere gelovige verbonden is met de Hemel. De Here Jezus is ons Hoofd en wij zijn het lichaam. De duivel is als een brullende leeuw, maar ook is hij een engel van het licht.
De zogenaamde bekering van Constantijn de Grote was niets anders dan een meesterzet van satan, omdat de ware gelovigen in de meerderheid uit slaven en soldaten bestonden waren zij een gevaar voor het Romeinse rijk. Door het institutioneren van de kerk was de persoonlijke wedergeboorte overbodig geworden en werd het christendom een aardse religie, met wetjes, hoeden en petjes, want men werd door geboorte ingelijfd in het christendom als religie. De ware gelovigen die de Bijbel als Gods Woord zagen en de Here Jezus alleen predikten werden juist ook door het instituut kerk genadeloos vervolgd.
Keizer Julian kwam aan de macht en die haatte de Here Jezus en beloofde het Joodse volk dat hij de tempel zou herbouwen om zo te bewijzen dat de profetie van de Here Jezus niet uitkwam (Matt.24:1,2). De werkers werden verdreven door uitbarstingen van brand als gevolg van allerlei gassen die vrij kwamen en de bouw werd gestaakt. Julius stierf in een oorlog. Gedurende deze tijd mocht het Joodse volk alleen op de achtste september de stad Jeruzalem bezoeken.
(3). A.D. 614-634. De Perzische periode.
De Perzische strijder: Chosroes de tweede veroverde Palestina (Israël). Velen stierven en bijna alle kerken die door Helena de moeder van Konstantijn waren gebouwd werden vernietigd. De kerken in Jeruzalem en Bethlehem zijn er nog.
Het Joodse volk stond achter deze invasie, maar alle beloften die ze ontvingen werden niet gehouden en de keizer Heraclius verdreef de Perzen uit het Land.
(4). A.D. 634-1072. De Arabische periode.
Mehammed werd geboren in het jaar 570 te Mekka. Hij werd opgevoed als een wees door zijn oom Abu- Talib. Mehammed kon niet schrijven en lezen en werkte later met caravanen voor een rijke weduwe genaamd Khadidja waar hij mee trouwde. Door zijn reizen hoorde hij veel verhalen van het geloof van de Joden en van de Christenen. Het Rooms Katholicisme met zijn Maria verering en invloed uit Babylon was in volle gang en hij kreeg verkeerde informatie over de drie eenheid (Vader, Zoon, Maria). In het jaar A.D. 611 kreeg Mehammed zijn visioen die hem het doel van zijn missie openbaarde: Hun geloofsbelijdenis. Is eenvoudig: Er is geen andere god, dan Allah en Mehammed is zijn profeet.
Zijn doel was om het Arabische volk te verenigen onder de banier van Allah.
De mensen in Mekka accepteerden hem niet en aanbaden een zwarte steen en 360 afgoden. Op een moment moest Mehammed voor zijn leven vluchten. De vlucht naar Medina (A.D. 622) heet de Hegira. Hun kalender dateert vanaf deze vlucht. De mensen in Medina accepteerden hem. Hij keerde uiteindelijk terug naar Mekka (A.D. 630). Langzaam aan accepteerden zij Mehammed als de profeet. Hij stierf in Medina (A.D. 632). Zijn volgelingen brachten een boek uit genaamd de Koran (Heilig Boek). De keuze van hun vijanden was eenvoudig. Je accepteert de volledige leer van de Koran of je sterft direct door het zwaard. Generaal Omar belegerde Jeruzalem en riep uit: Gezondheid en geluk gewenst voor een ieder die de juiste weg volgt. We willen dat je gelooft, dat er maar één god is en dat Mehammed zijn profeet is. Anders zal ik mijn mannen laten vechten, die de dood nog liever hebben dan dat jullie van de wijn houden. De muslims werden in Europa gestopt door Charles Martel in de strijd te Tours in Frankrijk A.D. 732. Onze Geschiedenis in Europa zal er heel anders uit gezien hebben. Zij beschrijven dit moment zo: Toen ging de geschiedenis verkeerd.
(5). A.D. 1072-1099. De Seljuk periode.
Zij kwamen helemaal van de grenzen van China en waren bekeerd tot de Islam.
Zij namen Palestina en Jeruzalem in bezit en vervolgden het Joodse volk en de christenen. Ze werden uiteindelijk ook weer verdreven door de Egyptenaren, Dat was vlak voor de aankomst van de Kruisvaders die uit Europa kwamen.
(6).A.D. 1099-1291. De periode van de kruisvaders.
De volgende periode is een zwarte bladzijde in de Geschiedenis en te betreuren Zij streden onder de naam van de Here Jezus en het kruis op hun schilden!
Er werden acht kruistochten georganiseerd en tussen de vierde en de vijfde kruistocht waren er twee kinder kruistochten. Als ze een muur tegen kwamen, dachten ze dat die om zou vallen. Als ze een zee tegen kwamen dachten ze dat hij open zou gaan. Ze vielen uiteindelijk in de handen van slaven handelaars.
De eerste kruistocht begon in. A.D. 1087 nadat Peter de Hermit het beloofde land had bezocht. Hij bracht ook een bezoek aan de bisschop van Jeruzalem die gevangen zat en schreef een emotionele brief over het lijden van de christenen naar Paus Urban en vroeg aan hem om een leger om Jeruzalem van de muslims te bevrijden. De paus verwelkomde deze uitnodiging, want dit zou zijn macht vergroten en hen weer bij elkaar brengen. Godfrey van Bouillon leidde deze kruistocht en na een vreselijke reis bereikten ze uiteindelijk toch Jeruzalem. Ze namen de stad op gruwelijke wijze in en Godfrey kreeg de leiding over de stad.
De tweede kruistocht . A.D. 1146 was voorbereid door Paus Eugenius met de Koning van Frankrijk. Het was een flop en 250.00 mensen verloren hun leven.
De derde kruistocht. A.D. 1189-1204 werd geleid door Richard Leeuwenhart.
Hij kon enkele gebieden veroveren van hun leider Saladin, maar Jeruzalem niet.
De vierde kruistocht. A.D. 1202-1204 bereikte Jeruzalem niet eens en werd neer geslagen bij Constantinopel. Nu komen er twee kruistochten van kinderen onder de leiding van een Franse herdersjongen genaamd Stephen.
Hij zei dat hij een visioen had gehad en dat de vorige kruistochten geen succes waren omdat ze geen pure harten hadden. Alle kinderen werden als slaven verkocht. De vijfde kruistocht. (A.D. 1218-1221) werd geleid door Koning Andrew uit Hongarije en keizer Frederik uit Duitsland. Ze landden in Egypte en namen het in bezit. De muslims offerden hen Palestina als ze maar weg zouden trekken. De kruisvaders plunderden veel schatten van Egypte en waren zo hebberig, dat ze het aanbod weigerden. Zulk een aanbod hebben ze ook nooit meer gehad. De zesde kruistocht (A.D. 1228-1229) was anders . Deze kruistocht was een succes en was ook vervloekt door paus George die hun leider Frederik haatte. Frederik sloot een verbond en kreeg Jeruzalem en Bethlehem in eigen handen. Op 18 Februari 1229 ging hij Jeruzalem binnen en maakte zichzelf tot Koning. De zevende kruistocht (A.D. 1248) In het jaar 1244 viel Jeruzalem weer in de handen van de Muslims. Het werd geleid door de franse Koning Louis, maar ze bereikten weinig. De Koning werd gevangen genomen en met losgeld bevrijd. De achtste kruistocht ( A.D. 1267) werd geleid door Koning Louis van Frankrijk en prins Edward uit Engeland en bereikte helemaal niets. Ze lieten een vreselijk getuigenis achter. In die tijd werden er zoveel Joodse meisjes verkracht, dat ze niet meer wisten wie de vader is. Tot op heden toe gaat de lijn via de moeder.
(7). De mameluke periode (A.D. 1291-1517).
Het woord Mameluke betekent slaaf. Zij waren Turkse slaven die de elite garde in Egypte waren. Ze rebelleerden tegen hun bazen en waren goed getrainde strijders op hun paarden. Zij namen de troon in Egypte en overmeesterden de kruisvaders en veroverden Palestina in A.D. 1291. Zij geboden het Joodse volk en de Christenen om veel belasting te betalen. Hun vrijheid werd beperkt en de Joodse mensen moesten een gele tulband dragen en de christenen een blauwe. De muslims waren toen de eerste klas mensen, die voordelen hadden onder dit bewind. Tijdens deze tijd was er een vreselijke hongersnood in het Land. De mensen aten alle katten en honden op en sommige zelfs hun eigen kinderen.
(8). De Ottoman of ook wel deTurkse periode (A.D. 1517-1917).
(a). In . A.D. 1517 versloeg Selim uit Turkije de Mamaluken en nam Palestina over. De zoon van Selin heette Selyman en regeerde van. A.D. 1520-1566 en was de grootste Koning tijdens deze 400 jaar van wrede overheersing.
Hij herbouwde ook de muur rondom de Oude stad van Jeruzalem. Na zijn dood regeerden er gouverneurs die zware belastingen verlangden. Het Land werd geregeerd door een hebzuchtig regime die de mensen misbruikten.
De Joden de Arabieren en de Christenen leden allen onder deze regering.
(b). Napoleon nam het Egypte in en veroverde een vloot met 30.000 mensen. Hij verkondigde ook dat hij het Land zou veroveren om het Joodse volk hun Vaderland terug te geven. Het volk zag in hem ook de lang verwachte Messias. Dat was een eer die ze voorheen ook aan Bar- Kochba hadden gegeven.
(c). Napoleon nam Gaza, Jaffo en Caesarea in en liet ook 3000 krijgsgevangenen vermoorden op het strand van Jaffo. Hij overwon het Turkse leger in de vallei van Megiddo, maar kon Acco niet innemen, die verdedigd werd door de Turken en ook de Britten. Napoleon zeilde naar huis en is nooit meer terug geweest.
(d). In A.D. 1838 openden de Britten een consulaat in Jeruzalem. Vijf jaar later volgden Frankrijk, Prussia, Oostenrijk en Spanje. De Europese machten kregen interesse in Israël wat in die tijd Palestina heette. Er kwamen missie posten van protestanten, katholieken en Joden. De Joodse bevolking begon te stijgen.
In 1853 werd er een oorlog gevoerd over de rechten van Palestina. Het begon toen Rusland het Land Turkije inviel om invloed te krijgen over het heilige land. Turkije ontving de hulp van Frankrijk en Engeland. Rusland verloor die oorlog.
De schepper van de conservatieve partij was een Jood die Benjamin Disraeli heette. Hij was minister president (1874-1880) en begon te spreken over zijn grote droom en verlangen om een thuisland voor het Joodse volk te hebben.
Gedurende die tijd was er een Jood genaamd Eliezer Ben Yehuda die ergens buiten Parijs in een schuur sliep en een droom had. Zijn levensvisie was om de Hebreeuwse taal weer tot leven te brengen en bekend te maken in Palestina.
Hij trouwde met Deborah en tijdens hun huwelijksplechtigheid besloten ze dat ze alleen maar Hebreeuws tegen elkaar zouden spreken.
Ze vertrokken naar het Land en kwamen in Jeruzalem aan en hoorden de Joden bidden bij de westerse muur en de meesten konden elkaar niet verstaan. Opeens begon hij hen aan te spreken in het Hebreeuws en toen werd hij bijna gestenigd, omdat het Hebreeuws wat ze spraken alleen maar werd gebruikt voor hun gebeden. Hun leven was zwaar en spoedig stierf zijn vrouw. Op haar grafsteen staat: Hier rust Debora, de eerste moeder van het opnieuw geboren Joodse volk. Zijn eigen volk haatte hem en ze lieten hem arresteren door de wrede Turken. Opeens verscheen er een belangrijke Jood die interesse kreeg in zijn droom. Zijn naam is Theodor Herzl en alles begon te veranderen. De harten van het Joodse volk werd zachter en ze begonnen hem ook te zien als een grote held. Ze begonnen de belangrijkheid van datgene wat hij verlangde ook in te zien. De Joden uit Duitsland waren de eersten die de Hebreeuwse taal gingen leren. Eliezer ben Yehuda schreef een woordenboek van acht volumes. Hij haalde de woorden uit de Bijbel en de Talmud, maar maakte zelf ook nieuwe woorden. Hij bracht een dode taal tot nieuwe leven. Dit was en is nooit eerder gebeurd.
De belangrijkste gebeurtenis sinds de opstand van Bar Kochba (A.D. 132) was in A.D. 1897, toen er een bijeenkomst op 29 Augustus begon in Basel die geleid werd door Theodor Herzl. Dit was het begin van een politieke beweging: Het Zionisme geheten. Er waren vertegenwoordigers uit 204 verschillende landen.
Het doel was om een thuishaven voor het Joodse volk in Palestina te vinden. Herzl riep deze veelzeggende woorden uit: Er is een Land zonder volk.
Er is een volk zonder Land. Geef het Land zonder volk aan het volk zonder Land. Deze conferentie bereikte drie belangrijke doeleinden: Het gaf hen hoop. Het gaf hen hun vlag en hun nationale volkslied Ha Tikva werd gecomponeerd. Deze beweging houdt jammer genoeg helemaal geen rekening met de Bijbel en de profetieën en ze bereidden de weg voor een thuisland in eigen kracht. Theodor Herzl werkte met grote inzet en had zelfs een bezoek met de sultan van het Ottomaans Turkse rijk. De sultan bood hem Palestina aan voor slechts 20.000.000. dollar. Dit was een geweldig aanbod. Hij kreeg dit geld niet bij elkaar en in juli van het jaar 1904 stierf Theodor Herzl van een hart aanval. Hij had toch een golf van hoop gegeven, die nu ook niet meer te stoppen was.
Voetnoot: Het was 45 jaar later in het jaar 1949 dat er een vliegtuig landde met de beenderen van Theodor Herzl. Minister president David Ben Gurion zei toen
Dit is de tweede belangrijke komst van een grote held naar Israël van onze geschiedenis. De eerste was 3300 jaar geleden, toen de beenderen van Jozef werden begraven. De tweede zijn de beenderen van de Vader van het Zionisme.
(a). Het was in het jaar 1898 dat keizer Wilhelm door de Jaffa poort reed. Het was een wonderlijke vertoning, maar herinnerde de Bijbelstudenten aan de Here Jezus die als nederige Messias eens op een ezeltje Jeruzalem binnen reed.
(b). In de zomer van het jaar gebeurde er iets, dat de geschiedenis voor altijd zou veranderen. Het gebeurde in Serbië, dat Ferdinant de neef erfgenaam van de troon dood geschoten werd. Dit was het begin van de eerste wereld oorlog.
(c). In het jaar 1916 rebelleerden de Arabieren tegen de Turken. Ze werden geholpen door Lawrence of Arabië die met de Arabieren voor Engeland vocht.
(9). De Britse periode ( A.D. 1917-1948).
(a). A.D. 1917. De Amerikanen gingen mee vechten in de oorlog en Edmund Allenby was hun generaal die geplaatst werd in Palestina. Het was tijdens het Chanuka feest op de achtste december, dat Jeruzalem heroverd werd. De naam Allenby viel in goede oren bij de Muslims omdat het lijkt op allah (God) en Nevi (De profeet). Voor hen was hij de profeet van God die gezonden was om hen van het Turkse juk te bevrijden. De Joden en Arabieren waren overgelukkig.
(b). Tijdens de oorlog was er een tekort aan acetone, wat voor explosieven werd gebruikt. Er was een chemist Dr. Chaim Weizman die van bedorven mais de acetone uitvond. De regering wilde hem belonen. Hij zei: Ik verlang geen beloning voor mezelf. Het enige wat ik verlang is een thuisland voor mijn volk.
Later werd de stille en verlegen chemist vereerd als eerste president van Israël.
(c). Na veel discussies in de Britse regering kwam de Balfour verklaring van de minister van buitenlandse zaken Arthur Balfourn in de vorm van een brief, die aan de Joodse leider Lord Rotchild gegeven werd. In die brief staat, dat de regering ingestemd heeft dat er een Joodse staat in Palestina opgericht word.
Het was na Koning Zedekia (587. B.C. dat Sir Hebert Samuël de eerste Jood was die enige politieke invloed had in Palestina. Hij droeg alleen maar witte kleding.
In het begin waren er geen problemen tussen de Joden en de Arabieren. Emir Feisal zei zelfs: We offeren het Joodse volk een hartelijk welkom in het Land!
Ik denk dat de ene zonder de andere niet tot een succesvol bestaan komen.
(d). Er ontstonden al gauw spanningen want de Britten konden hun woord niet houden tegenover de Arabieren en de Joden. Er ontstond een gerucht dat de Joden de rotskoepel wilden vernietigen. Het gevolg was een moord partij.
(e). In het jaar 1936 offerden de Britten, dat Palestina verdeeld zou worden in een Palestijnse en een Joodse staat. De Joden accepteerden het aanbod, maar de Arabieren wezen dit aanbod fel af en wilden er helemaal niet van horen.
(f). De donkere wolken van de tweede wereld oorlog komen in zicht in Europa.
Engeland wilde niet vechten tegen de Nazis en de Muslims en schreven het beroemde witte papier. De inhoud ervan was dat er een Palestijnse staat zou komen met een Joodse minderheid. De Joodse emigratie zou worden stop gezet en de Joden mochten alleen land kopen in een paar afgezette gebieden.
Dit was bitter verraad van de Balfour verklaring en ze waren bovenal woedend op de imigratie stop nar Palestina terwijl het antisemitisme in Europa groeide.
(g). Het was in deze tijd dat de Hagana werd opgericht. (Joodse verdediging).
In September 1939 vielen de Duitsers Polen binnen. Ook al was er conflict met Engeland besloten de Joden toch om de kant van de geallieerden te kiezen.
David Ben Gurion verklaarde: We zullen het witte papier bestrijden alsof er geen oorlog bestaat en we zullen vechten alsof er geen wit papier bestaat.
Zo vochten de Joodse soldaten samen met de Britten. Moshe Dayan verloor zijn oog tegen de Syriërs. Hij is beroemd geworden tijdens de zesdaagse oorlog.
(h). Na de oorlog bezocht David Ben Gurion de concentratie kampen en was daarna meer dan ooit gedreven dat er een Joodse staat zou komen in Palestina.
(i). De spanningen laaiden weer op tussen de Arabieren, de Joden en de Britten na de oorlog. De boot genaamd Exodus kwam met 4554 Joodse vluchtelingen. Het gebeuren met deze boot hielp voor de Britten om Palestina te verlaten. Ze wilden die boot tot zinken brengen omdat ze het witte papier overtraden.
Het schip arriveerde toch in de haven van Haifa. Alle vluchtelingen werden toen gearresteerd en in drie gevangenis boten gezet en vertrokken naar Frankrijk.
Het was in Frankrijk dat de Joodse vluchtelingen weigerden om het schip te verlaten en ze gingen in hongerstaking. Deze tragedie werd wereld nieuws!
Uit frustratie verscheurden de Britten het witte papier en vroegen aan de United Nations om te bemiddelen tussen de Arabieren en de Joden in Palestina.
(j). Dit alles was de voorbereiding van de nieuw staat Israël en de Alijah (imigratie) kwam op gang. Op 29 November 1947 werd er in Geneva gestemd voor een Joodse staat. Er waren 33 stemmen voor en maar 13 stemmen tegen.
Spoedig daarna verlieten de Britten Palestina tijdens de nacht van 14 mei 1948.
De Britse vlag werd gestreken en Sir Allen Gorden Cunningham verliet het Land.
(10). De onafhankelijke periode.
(k). Om vier uur diezelfde dag ging David Ben Gurion het kunst museum te tel-Avid binnen. In het bijzijn van 400 mensen met de wereldwijde press erbij, riep hij om stilte. Ze zongen het volkslied Ha tikva en daarna sprak hij het volk toe.
Enkele woorden: De Joodse staat is open voor alle Joodse immigranten uit alle hoeken van deze wereld. We zullen ons inzetten om het Land te ontwikkelen.
Onze samenleving zal rusten op het fundament van rechtvaardigheid, vrijheid en vrede welke ons voorzegd is door de profeten van Israël. We roepen alle Joodse mensen op om ons te helpen en we vertrouwen in de Rots van Israël. President Truman van Amerika erkende de staat na elf minuten. Drie dagen later de Russen. Sinds 8 September A.D. 70 was het Land in Joodse handen.
(l). Vanaf 14 mei 1948 tot vandaag zijn er vijf verschillende oorlogen geweest.
Het Joodse volk is al terug gekomen uit meer dan 100 verschillende Landen. Deze stroom van mensen gaat gestadig door en er worden ook steeds nieuwe Joodse stammen gevonden in de wereld. Zelf kwam ik als jonge man in Israël in September 1973 en heb de Yom Kippur oorlog van heel dichtbij mee gemaakt. Het was tijdens die oorlog dat ik mij af ging vragen over de zin van het leven. Waarom ben ik hier? Wat is het doel van het leven. Wat gebeurt er als ik sterf? Het was enkele maanden na doe oorlog, dat ik in de Negev woestijn terecht kwam en mijn eigen hut bouwde. In die hut vond ik mijn kleine Bijbeltje in mijn rugzak. Mijn moeder had dat Bijbeltje erin gedaan. Door het lezen van het Woord van God kwam ik uiteindelijk bij de Zoon van God. Onze Here Jezus.
Er kwam een moment dat ik wist dat ik een keuze moest maken in het volgen van de Here Jezus. Op een moment beleed ik mijn zonden en aanvaardde ik de Here Jezus en ontving ik een heel nieuw leven. Er waren toen ongeveer drie honderd Joodse gelovigen in heel Israël en allen kenden elkaar heel goed.
Het was altijd heel indrukwekkend om naar hun getuigenissen te luisteren en ik wist dat de Here God mij ook met een sterke hand naar Israël had gebracht om te gaan vertellen van die ene Naam die ons gegeven is om gered te worden.
De volgende acht jaar tot 26 april 1982 heb ik overwegend in een hut of tent in de Sinai woestijn gewoond, getuigd en gediend. Enkele Joodse mensen heb ik ook tot persoonlijk geloof zien komen en de Gemeente landelijk zien groeien.
In de zomer was ik mede actief met de vele jeugdkampen. Ze werden bezocht door de kinderen van gelovige ouders. Ik heb ook mee geholpen met het eerste boekje van Joodse getuigenissen sinds de staat Israël is herboren om die uit te geven sinds het boek Handelingen. Nu ik dit schrijf woon ik weer in Gorinchem waar ik eens als melkboer de mensen bediende. Ik heb een hele lieve vrouw ontvangen die voorheen weduwe was geworden. We zijn op 53 jarige leeftijd getrouwd en het huwelijk is echt een groot geschenk als de Here Jezus nummer één is. Vanuit onze huiskamer trainen we ook jonge mannen die geregeld naar Israël vertrekken om te getuigen van hun liefde voor het volk en bovenal hun liefde voor de Here Jezus die hun eigen leven ook vol en nieuw heeft gemaakt.
We bidden zo dat u of jij ook naast ons zal gaan staan met uw voorbede en uw hulp zodat er nog velen bereikt kunnen worden in deze tijd van Genade. Linda en ik wensen u of jou Zijn volmaakte Shalom en Zijn liefdevolle zorg toe.
“Want uit Hem en door Hem en tot Hem zijn alle dingen” (Rom. 11:33-36).